Een kijkje in het leven van een MS patiënt: Vallende Vrouw van Karin Spaink

Zo’n vijf jaar geleden is bij mij de diagnose Multiple Sclerose (MS) gesteld en is Vallende Vrouw van Karin Spaink mij door diverse personen aangeraden. Op dat moment vlak na de diagnose kon ik mezelf er nog niet toe zetten om het te lezen. Ik ben iemand die liever wacht op de film. Uiteindelijk heb ik ongeveer twee jaar na de diagnose het boek toch gelezen en was ik er behoorlijk van onder de indruk. Omdat het over een onderwerp gaat wat voor zover ik weet niet vaak behandeld wordt in boeken, heb ik besloten hier een review over te schrijven. Misschien dat er daardoor ook meer mensen besluiten zich er eens in te verdiepen.

 Algemene informatie

Titel: Vallende Vrouw

Ondertitel: Autobiografie van een lichaam

Auteur: Karin Spaink

Uitgever: Nijgh & Van Ditmar

ISBN: 9789038869643

Bindwijze: Paperback

Verschijningsdatum: april 2007

Categorie: literaire non-fictie

Leeftijd: Volwassenen

Aantal pagina’s: 175

Prijs: ongeveer 15 euro (Dit boek is ook te koop als e-book en is dan ongeveer 12 euro.)

Verkrijgbaarheid: (online) boekenwinkels, webshops als bol.com en ook tweedehands

Over Karin Spaink

Schrijfster Karin Spaink is op 20 december 1957 geboren in Amsterdam. Zij woont hier nog steeds. Zij heeft al diverse boeken geschreven over spraakmakende onderwerpen, waaronder het boek ‘De dood in een doordrukstrip’ wat gaat over zelfmoord en euthanasie. Verder is zij onder meer columniste bij Het Parool. Sinds 1986 heeft zij Multiple Sclerose (MS).

Over Vallende Vrouw

Aanvankelijk wilde Karin Spaink geen boek over haar MS schrijven, omdat er al zoveel boeken zijn over ‘ik en mijn ziekte’ en vaak zijn deze nogal voorspelbaar. Met de autobiografie Vallende Vrouw geeft Karin Spaink een kijkje in haar wereld als MS-patiënt en hoe zij de wereld en alles om de ziekte heen ervaart, en hoe dit het denken en doen van iemand kan veranderen. In Vallende Vrouw word je door Karin Spaink meegenomen naar het punt dat de MS zich bij haar voor het eerst openbaarde. Zij vertelt in duidelijke taal en met erg veel (sarcastische) humor en zelfspot hoe zij de vage klachten en de zoektocht naar een diagnose heeft beleefd. Ze beschrijft duidelijk hoe het is om een ziekte te hebben waar nog zo weinig over bekend is. Ook behandelt ze de veranderingen die deze ziekte met zich meebrengt. Van het vertrouwen verliezen in je eigen lichaam, tot het toegelaten worden tot de ‘Geheime Club van mensen met een handicap’. In het boek komt duidelijk naar voren hoe zij met haar ziekte en handicaps omgaat. Veelal is dit met een flinke dosis humor. Het boek geeft je een goed beeld over wat de ziekte inhoudt en wat het met een MS-patiënt doet.

Fragment 1

Over de angst. Bladzijde 23.

“Ik schrok van mijn eigen lichaam. Al die kleine dingen die zo volstrekt normaal waren - overeind komen wanneer je wilt opstaan, je been stil hebben omdat je het niet beweegt, je hoofd rechtop kunnen houden - bleken verbroken. Mijn lichaam deed sommige dingen helemaal vanzelf, andere dingen weigerde het zonder opgaaf van reden. Er was opeens ik, en er was mijn lichaam. Ik viel in tweeën.”

Fragment 2

Over buitenstaanders. Bladzijde 39.

“Er zijn mensen die zeggen ‘Maar meid, en je ziet er zo leuk uit…!’, alsof die stoel of die stok minder erg zouden zijn als ik lelijk was, alsof iemands uiterlijk een waarborg tegen ziekte is of die juist kan aanmoedigen. Alsof leuk zijn en gehandicapt zijn elkaar uitsluiten. Er zijn mensen die zeggen: ‘Doe maar rustig aan hoor,’ wanneer ik de bus in klauter. Alsof ik anders kan.”

Fragment 3

Over de vermoeidheid. Bladzijde 76.

“Moe slaat onverwacht toe. Opeens krijg ik, feestelijk levend of niet, kringen onder mijn ogen, vergeet ik woorden en namen, vlecht ik woorden ineen en verhaspel ik ‘straks’ en ‘later’ tot een onnavolgbaar ‘slater’ of ‘laks’, beginnen mijn zinnen te rammelen en voelt mijn hoofd dof van binnen. Ik zak in als een soufflé die op de tocht staat.”

Fragment 4

Over de Geheime Club van mensen met een handicap. Bladzijde 125.

“Mensen in een rolstoel groeten elkaar, zeker indien ze zich allebei zelfstandig voortbewegen, zonder hulp van elektriciteit of van derden. Er worden kleine signalen uitgewisseld: een hoofdknik, een knipoog, een glimlach; hetzelfde wat motorrijders onderling doen met hun koplampen. Wij rolstoelers hebben ook een Geheime Club. Eigenlijk zijn rolstoelers gewoon motorrijders met te weinig geld voor een Harley Davidson, zeggen we met die blik.”

Manier van schrijven

Het boek is een autobiografie en dus geschreven in de ik-vorm. Karin Spaink heeft een fijne manier van schrijven waardoor je vanaf de eerste bladzijde al geboeid bent. Het boek leest erg prettig waardoor het ook moeite kost om het even naast je neer te leggen. Ondanks het misschien wat zware onderwerp is er veel humor in het boek verwerkt.

Conclusie

De manier hoe Karin Spaink met de ziekte en de bijbehorende tegenslagen en vooroordelen omgaat vind ik erg bewonderenswaardig. Ik heb het boek zelf pas geleden gelezen dus ruim na mijn diagnose. Ondanks dat ik weinig te klagen heb qua symptomen (geen rolstoel o.i.d.), zijn de dingen die zij vertelt in haar boek heel herkenbaar. Ook de sarcastische humor en zelfspot klinkt erg bekend. Aangezien het boek diverse kanten van het leven met MS laat zien heb ik ook gekozen voor 4 fragmenten. Het is geen dramatisch boek waarbij Karin Spaink zich compleet in de slachtofferrol stort, integendeel. Met dit boek laat zij zien dat, ook al is je leven drastisch veranderd door de ziekte, je nog steeds een volwaardig persoon bent. Ook maakt zij duidelijk dat je sommige situaties beter aankan door er een flinke dosis humor tegenaan te gooien.

Iemand die zelf ook de diagnose heeft gehad kan erg veel informatie halen uit dit boek en zal er veel in herkennen. Ik raad het dus ook zeker aan. Wanneer iemand binnen je familie of vriendenkring MS heeft, zal dit boek je ook erg kunnen helpen om te begrijpen welke hindernissen en vraagstukken die persoon voor staat.

Wanneer je gewoon algemene interesse hebt in dit onderwerp is het boek ook prima te lezen. Het is op een duidelijke, prettige manier geschreven, zonder veel ziekenhuistermen.

Wat mij betreft dus een dikke 5 sterren voor dit boek!

Korte uitleg over Multiple Sclerose (MS)

Multiple Sclerose is in tegenstelling tot wat veel mensen denken geen spierziekte. Het is een aandoening aan het centrale zenuwstelsel en (waarschijnlijk) een auto-immuunziekte. Ook is het niet zo dat je als MS-patiënt per definitie in een rolstoel komt. De ziekte is per persoon verschillend en dat maakt onderzoek ook zo lastig. Vooralsnog is er nog weinig bekend over deze ziekte en is er voor deze ziekte (nog) geen genezing mogelijk. Bij MS raakt de isolatie van de zenuwbanen in de hersenen beschadigd door ontstekingsreacties en dit kan diverse (soms permanente) klachten tot gevolg hebben. De klachten variëren van onder meer blindheid, verlammingsverschijnselen tot gevoelsstoornissen.

Meer informatie over Multiple Sclerose is te vinden op onder andere: www.nationaalMSfonds.nl en www.MSweb.nl.